Źródło zdjęcia i tekstu: https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-07a.php3

Dzisiejsze wspomnienie zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Ówczesny papież – św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej – usłyszawszy o zbliżającej się wojnie – ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając Jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę.

Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników; śmierć poniosło 27 tys. Turków, kolejne 5 tys. dostało się do niewoli. Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej i zezwolił na jego obchodzenie w tych kościołach, w których istniały Bractwa Różańcowe. Klemens XI, w podzięce za kolejne zwycięstwo nad Turkami odniesione pod Belgradem w 1716 r., rozszerzył to święto na cały Kościół. W roku 1883 Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo Różańca świętego – módl się za nami”, a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik

TAJEMNICE RADOSNE
I. Zwiastowanie – Anioł rzekł do Niej: „Nie bój się Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga” (Łk 1,30) – Oddział Lubuski
II. Nawiedzenie – „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1,43) – Oddział Lubelski
III. Narodzenie – „A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie” (Łk 2,12) – Oddział Mazowiecki
IV. Ofiarowanie – „Przynieśli Je do Jerozolimy, aby przedstawić Panu” (Łk 2,22) – Oddział Małopolski
V. Odnalezienie – „Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca” (Łk 2,49) – Oddział Łódzki

TAJEMNICE ŚWIATŁA
I. Chrzest Pana Jezusa – „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3,17) – Oddział Ziemi Radomskiej
II. Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie – „Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie” (J 2,11) – Koło Ziemi Sanockiej
III. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia – „Głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości” (Mt 9,35) – Oddział Brzeski
IV. Przemienienie na Górze Tabor – „Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło” (Mt 17,2) – Oddział Dolnośląski
V. Ustanowienie Eucharystii – „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane” (Łk 22,19) – Oddział Częstochowski

TAJEMNICE BOLESNE
I. Modlitwa w Ogrójcu – „Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze mną!” (Mt 26,38) – Oddział Toruń
II. Biczowanie – „Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał Go ubiczować” (J 19,1) – Oddział Świętokrzyski

III. Cierniem ukoronowanie – „A żołnierze, uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym” (J 19,2) – Oddział Zamojski

IV. Dźwiganie krzyża – „On sam, dźwigając krzyż, wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota” (J 19,17) – Oddział Zachodniopomorski

V. Śmierć na krzyżu – Jezus zawołał donośnym głosem: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego”. Po tych słowach wyzionął ducha (Łk 23,46) – Oddział Wielkopolski

TAJEMNICE CHWALEBNE
I. Zmartwychwstanie – Poszła Maria Magdalena i oznajmiła uczniom: „Widziałam Pana” (J 20,18) – Oddział Podlaski

II. Wniebowstąpienie – „[Jezus] uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu” (Dz 1,9) – Oddział Podkarpacki

III. Zesłanie Ducha Świętego – „I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym” (Dz 2,4) – Sekcja Ginekologiczno-Położnicza

IV. Wniebowzięcie – „A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała” (Rz 8,11) – Oddział Śląski
V. Ukoronowanie – „Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod Jej stopami, a na głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1) – Oddział Pomorski